“Ovo je manja crkva pa ne možemo veći opseg tih tema novozavjetnih i starozavjetnih tema”, kaže Miloš Maksimović, freskopisac.
Freskopisanje unutrašnjosti pravoslavnih svetinja ima poseban duhovni značaj. Maksimović kaže da je to veoma zahtjevan posao u kojem ih posebno nadahnjuje radno okruženje.
“Atmosfera, ambijent crkve, podstiče na ono što mi radimo, slikamo. Nije to obično oslikavanje, mi oslikavamo nešto što bi trebalo da bude upotrebjivo u samoj liturgici, u duhovnom životu crkve. Slike te, bar se mi trudimo, da imaju neku vrstu duhovnog zračenja”, kaže Maksimović.
Ranije su freskopisci iz Srbije u vrućičkoj crkvi oslikali i nebo. Ipak, ostalo je još dosta posla. Sve to i vjernicima mnogo znači pa freskopisanje pomažu dobrovoljnim prilozima.
“Freskama pokazujemo slavu carstva Božijeg, a u liturgijama se i otkriva slava carstva Božijeg. U svojoj svojoj ljepoti crkva zasija kada se obue u freskopis. Zahvaljujući dobrom vijernom narodu koji izdvaja svoje priloge, radimo dio po dio. Pa koliko se bude imalo snage, toliko će se i uraditi”, kaže Željan Savić, sveštenik.
Freskopis u pravoslavnim svetinjama u Tesliću Maksimović je radio i ranije sa svojim kolegama. Kaže da su svoj doprinos životopisu dali u teslićkom hramu, te crkvama u Blatnici, Rastuši i Čečavi.
Atv
